Kuyumculuk başta altın olmak üzere değerli taşlardan elde edilen takı ve süs eşyalarını satan kişilerin yaptıkları işlerdir. Taşların belli işlemlerden geçirilerek ister takı olarak ya da istenirse yatırım aracı olarak kullanıldığı bilinmektedir. Bir bakıma kuyumcu vitrini müşterileri dükkâna davet etme şekli olarak da düşünülebilir. Nasıl bir sunum yapılacağı konusunda oldukça titiz davranılması gerekmektedir. Tüm ürünlerin öylesine yerleştirilmesi ne kadar yanlışsa vitrinin boş bırakılması da o kadar yanlıştır. Bu konuda gerekli araştırmaların yapılarak moda olan en değerli parçaların vitrinde sergiye çıkması müşterilerin dükkâna girmesini sağlamaktadır. Özel parçaları gören müşterilerin dükkân içinde daha farklı parçaları görmek için içeri girme ihtimalleri daha yüksektir. Vitrinler özellikle kişilerin meraklarını kamçılamaktadır.
Kuyumcu dükkânları çoğu zaman arka taraflarını imalathane olarak kullandıkları görülür. İmalathane bulunan dükkânlarda özel tasarımlar gerçekleştirilmesi için gerekli tüm malzemenin bulundurulması gerekir. Ama sadece satış bazlı olan kuyumcularda bulunması gereken kuyumcu malzemeleri daha sınırlı sayıdadır. Tezgâh malzemeleri eğeler, penseler, çekiçler, keski, makas, kıl testere, zımpara, oluklu demir, mengene, malafa, raspa, kaynak kalıbı ve daha sayılabilecek pek çok malzeme bulunmaktadır. büyük elektrikli motorlu aletleri saymak gerekirse; eritme ocakları, astar için silindir, tel içinde hadde, vakumlu döküm ocağı, tavlama ve mine fırını, lazer makinesi, zincir makinesi, freze, vibratör, preslerin bulunması gerekmektedir. Sadece satış bazlı çalışacaklar için terazi, mikrometre, kumpas, cetvel ve yüzük ölçülerinin bulunması gerekir. Teknolojinin gelişmesi göz önüne alınırsa zaman aralıklarında malzemelerin yenilenmesi gerekir.
Reklam Alanı
Yorum Yok